Artık melek değilim...

hiçlikten gelip hiçe gitmek bu olsa gerek tövbelere sakladık kendimizi maşallahlarımız vardı elimizde onlara bile uyduramadık vaatlerimizi apaçık ortada kaldık...

kalabalıktan tüm bunlar kendi içimizde kayboluş bulup bulup kaybedişimizden . sevmeyi bilmeden öğrenmeden çocuk oyunu sanıp atılışımızdan gelen sevgiden korkmadan tam olup eksik kalmalardan ...

şükürlerimiz lafta hep doymak bilmez insanoğlu azla yetinirken tam çoğu görüp el açmaktan kayıplar ... Daha Fazlası...

karamsar gördüm bize her zamankinden biraz daha fazla mutluyuz aslında tek eksik aşk olsa da... bırak kendini avunmaya unutturur belki bir an olsun
boşver dinleyelim boşver olsun
unutma! artık melek değiliz!